Even God voorstellen
Kortgeleden ontmoete ik een buurvrouw, jonge grootmoeder, die me in vol enthousiasme vertelde: We verwachten een kindje. Wellicht begrijpen de grootmoeders, hier aanwezig – beter dan ikzelf op dat ogenblik – dat het om het kindje van haar dochter ging….En toch zei ze: Wij verwachten een derde! Dat toont meteen aan dat we, bij goed nieuws, of bij grote vreugde, dit ook graag met anderen delen, kortom ons verbonden voelen met diegenen die rondom ons iets belangrijks beleven of zullen beleven…
In het begrip verwachten steekt wel het woord wachten, maar niet in de neutrale betekenis van bijvoorbeeld wachten op de bus of wachten op schoon weer, maar wel houdt verwachten in dat we verlangend uitzien naar iets concreet; dat we wachten in spanning en met aangename vooruitzichten op de gebeurtenissen zelf.
Op die manier verwachten ook de jonge moeders hun eerstgeborene.
Volgens het evangelie, dat we zopas beluisterd hebben, zal het bij Maria niet anders geweest zijn, gezien de voorspellingen dat haar zoon niet de eerste de beste zou zijn.