Half tien ’s ochtends. Je zit tegenover de recruiter. Alle papieren666*9 liggen keurig voor je. Je zit kaarsrecht. Je glimlacht aller beminnelijkst. Dit is iemand die alles onder controle heeft. Dit is iemand die relaxed is. Dit is iemand die de schijn ophoudt. Niemand is rustig als hij solliciteert naar een baan die hij echt graag wil hebben. Het is nu alles of niets. De dood of de gladiolen. De zenuwen gieren je door de keel en je bent gestrest.
Interviewers weten dat en verwachten ook een normale mate van nervositeit. Dat is geen schande, integendeel: Het is beslissend voor succes. Psychologe Jane Richards van de University of Texas kwam in een studie tot deze bevinding. Personen die in een sollicitatie gesprek net doen of ze de rust zelve zijn, onderdrukken hun gevoelens. En scoren vrijwel altijd minpunten. Wie zijn gevoelens onderdrukt, kan in een moeilijke situatie slechter op zijn gesprekspartner ingaan en reageert vertraagd.
Want zelfbeheersing kost energie. Daar lijd het geheugen onder. En dat heeft weer het gevolg dat hij zich slechter details van het gesprek kan herinneren. De wetenschappenlijke verklaring: wie overdreven rustig probeert over te komen, is dermate sterk gefocust op zijn gedrag dat zijn overige hersencapaciteiten op lagere toeren werken. Je kent het beslist zelf van mondelinge examens: zodra je over de situatie begint na te denken, is alle erin gestampte kennis verdwenen. Black – out.
Dagmar Stahlberg, hoogleraar sociale psychologie in Mannheim, heeft hier een interessant experiment naar gedaan. Ze draaide voor een groep proef-
personen een lachfilm. De helft mocht om de grappen lachen, de andere helft niet. Daarna moesten alle deelnemers in een simulatiespel managementsbeslissingen nemen. De helft die de gevoelens had moeten onderdrukken, nam duidelijk voorzichtiger besluiten een speelde zeker. De groep die zijn gevoelens had mogen uiten had daarentegen meer lef en meer succes. Niet elke vorm van emotieregulering is echter slecht. Goed is bijvoorbeeld om je voor een sollicitatiegesprek ( of examen) in te prenten dat er alternatieven zijn en niets definitief is. Daardoor reduceer je je stress en kun je op het moment supreme optimaal presteren.
Wees dus bedachtzaam, maar niet ijskoud.